W trakcie dzisiejszego dnia sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego w Brukseli odbyła się dyskusja na temat ochrony środowiska – rozporządzenia w sprawie konwencji z Aarhus. Głos w debacie zabrała eurodeputowana PiS Anna Zalewska.

Anna Zalewska podziękowała sprawozdawcy oraz biorącemu udział w debacie komisarzowi, który według eurodeputowanej, dostrzega to, co wielu członków PE, czyli fakt iż analiza konwencji z Aarhus i rozporządzenia z 2006 roku mówi o ich poprawnym funkcjonowaniu. „Przyzwyczailiśmy UE i jej obywateli, że mogą się organizować, mają dostęp do informacji i mogą je zdobywać, ale również mogą dochodzić sprawiedliwości” – powiedziała. Polska polityk podziękowała też za zwrócenie uwagi, że niektóre zaproponowane poprawki wychodzą poza konwencję i poza rozporządzenie.
„Rzeczywiście trzeba być bardzo ostrożnym przy zwiększaniu kompetencji organizacjom pozarządowym, które mają pełne prawa, są w sposób ogromny finansowane przez UE, mają możliwości rozwoju, dochodzenia swoich praw, dbania o ład, społeczeństwo i środowisko” – mówiła. Jednocześnie, eurodeputowana z niepokojem zaobserwowała zgłaszane poprawki, mówiące o włączeniu i rozszerzeniu ich grona o bliżej nieokreślone osoby. Wskazała też na chęć wprowadzenia niebezpiecznego przekazu kompetencji Komisji.
Europosłanka przekazała, że grupa EKR zaproponowała poprawki, które zapewnią przejrzystość. „Chcemy, żeby w rozporządzeniu znalazł się wykaz wszystkich organizacji pozarządowych razem z fundatorami. Wtedy będziemy wiedzieć, kto kogo reprezentuje” – powiedziała Anna Zalewska.

Rozporządzenie z 2006 r. miało na celu zastosowanie postanowień Konwencji z Aarhus do instytucji i organów UE. Jednak w marcu 2017 r. Komitet ds. Przestrzegania Konwencji stwierdził, że UE nie przestrzegała elementów Konwencji.
Sprawozdanie ma na celu zapewnienie przestrzegania przez Unię jej zobowiązań międzynarodowych przy jednoczesnym poszanowaniu traktatów. Sprawozdawca zaproponował szereg poprawek usprawniających tekst legislacyjny, ostrożnie unikając poszerzania zakresu. Po zakończeniu bardzo żmudnych negocjacji kompromisowych, ze względu na rozbieżne stanowiska polityczne, wynegocjowany i przyjęty tekst nadal zawiera odniesienia, pozwalające na rozszerzenie uprawnień obywatela i zastosowanie aktu delegowanego w zakresie przepisów o pomocy publicznej, umożliwiając potencjalne zakwestionowanie krajowych decyzji w sprawie pomocy publicznej i aktów wykonawczych.