Dziś, podczas wspólnego przesłuchania Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) i Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE), miała miejsce dyskusja na temat konsekwencji i wniosków wyciągniętych z kryzysu związanego z COVID-19 dla osób żyjących w placówkach opiekuńczych: perspektywy społecznej i praw człowieka. Głos w dyskusji zabrała eurodeputowana Prawa i Sprawiedliwości Elżbieta Rafalska.

Elżbieta Rafalska mówiła, że przejawami dramatycznej sytuacji w domach opieki społecznej w całej Europie były najwyższa śmiertelność, selekcja pacjentów, wysoka skala zakażalności personelu i pensjonariuszy. „Całkowita izolacja pensjonariuszy, w tym izolacja od rodziny. Dyskryminacja ze względu na wiek. Całkowite nieprzygotowanie tych instytucji do sytuacji epidemicznych. Brak działań profilaktycznych. Opieka długoterminowa, w formach instytucjonalnych pokazała wszystkie swoje słabości” - wymieniała.

Eurodeputowana wskazała, że mówi się dziś wiele o wyzwaniu, jakim będzie zbudowanie silnych usług opiekuńczych, najlepiej świadczonych we własnym środowisku oraz, że w wielu wystąpieniach ekspertów i europosłów przewija się problem deinstytucjonalizacji. „Stawiane były daleko idące wnioski, o zatrzymaniu instytucjonalizacji opieki albo dokonania pilnego przeglądu instytucji sprawujących opiekę” - powiedziała polska polityk i dodała, że należy zadać pytanie o docelowy model opieki nad osobami starszymi, brakuje też podkreślenia roli rodziny w zwalczaniu pandemii. „Rodzina jest tu niedoceniana, nie jest postrzegana. Jak odbudować więź międzypokoleniową, skoro dokonywana jest selekcja?” - pytała była Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej i wskazała na przykład Belgii, gdzie świadomie nie kierowano do dalszego leczenia pacjentów w ciężkim stanie. „Stajemy wobec wyzwań strukturalnych, pytań o to, jaki będzie przyszły model opieki nad osobami starszymi, świadczenia usług opiekuńczych i usług specjalistycznych” - podsumowała Elżbieta Rafalska.